بلاگ ۱۱ شهريور ۱۴۰۲

پرخوری عصبی چیست؟ علت، علائم و راهکارهای درمانی آن

پرخوری عصبی چیست؟ علت، علائم و راهکارهای درمانی آن

تا به حال چیزی در مورد پرخوری عصبی شنیده‌اید؟ بیماری که در آن فرد بدون توجه به سیر بودن اقدام به خوردن حجم زیادی غذا می‌کند، غذایی که در مدت زمان اندکی مصرف می‌کند. اصلی‌ترین دلیل این عمل هم استرس، افسردگی و اضطراب است. ما در این مطلب قصد داریم که به طور مفصل در مورد بیماری پرخوری عصبی صحبت کنیم. همچنین علت، علائم و راهکارهای درمانی آن را بررسی خواهیم کرد. اگر شما هم با این بیماری دست و پنجه نرم و می‌کنید و دنبال روش‌های درمانی هستید، یا صرفا در مورد این عارضه کنجکاو هستید پیشنهاد می‌کنیم که تا انتهای این مطلب همراه ما باشید

پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری و بی اشتهایی عصبی هر دو اختلالات و بیماری‌هایی هستند که تغذیه و برنامه غذایی فرد را دستخوش تغییرات ناگهانی می‌کنند. تغییراتی که ممکن است برای فرد خطرات جدی سلامتی به همراه داشته باشند.(منبع: ایسنا)

 

روی صحبت ما در این مطلب پرخوری عصبی است. این بیماری که در انگلیسی اصطلاحا به آن Bulimia Nervosa می‌گویند یک اختلال در غذا خوردن است. اکثر اوقات زمانی که فرد درگیر این اختلال می‌شود به صورت وسواس گونه‌ای شروع به غذا خوردن می‌کند، بدون اینکه حتی گرسنه باشد. از طرفی به دلیل عذاب وجدان از این کار گاهی اوقات بیش از اندازه ورزش می‌کند، این یعنی در مورد وزن هم وسواس دارد. این بیماری را می‌توان به عنوان یک الگوی غذا خوردن هم در نظر گرفت. الگویی نادرست که با فاکتورهای زیر تعریف می‌شود:

  • انجام فعالیت‌های ورزشی بیش از اندازه
  • استفاده نادرست از قرص‌های لاغری و تناسب اندام
  • مصرف حجم زیادی غذا در مدت زمانی کوتاه(پرخوری)
  • مصرف غذای خیلی کم یا حتی نخوردن چندین وعده غذا
  • پاکسازی. یعنی زمانی که فرد خودش را برای خارج کردن غذا از بدنش وادار به استفراغ می‌کند یا حتی داروهای ملین مصرف می‌کند

جالب است بدانید افرادی که بولیمیا دارند اکثرا وزن و تناسب اندام ایده‌آلی دارند. اما همیشه شکل بدن خودشان را قضاوت می‌کنند و عزت نفسی در این مورد ندارند.

تفاوت بیماری بولیمیا و اختلال پرخوری در چیست؟

گاها عارضه بولیمیا و اختلال پرخوری که به آن Binge Eating Disorder گفته می‌شود را یکی می‌دانند. در حالی که این دو با هم متفاوت هستند. همان طور که گفتیم در بولیمیا افراد بعد از خوردن حجم زیادی غذا سعی می‌کنند این غذا را با قرص یا با استفراغ از بدن خود خارج کنند. اما در اختلال پرخوری خبری از این ماجرا نیست و فرد درگیر بیماری تلاشی در جهت خارج کردن غذای زیادی که مصرف کرده نمی‌کند. علاوه بر این‌ها افراد درگیر با بولیمیا وزن ایده‌آلی دارند، این در حالی است که بیماران اختلال پرخوری اضافه وزن دارند و اکثرا با چاقی دست و پنجه نرم می‌کنند.

علت بیماری پرخوری عصبی چیست؟

به اسم این بیماری دقت کنید، پرخوری عصبی. در نتیجه انتظار می‌رود که علت اصلی آن عصبی بودن، استرس و عواملی از این دست باشد. اما در دنیای پزشکی هنوز علت اصلی این بیماری نامشخص است. با این حال فاکتورهایی هستند که باعث می‌شوند شما بیشتر در معرض خطر این بیماری قرار بگیرید. از این فاکتورها می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

  • ژنتیک
  • سابقه بولیمیا در خانواده
  • تاثیرپذیری از فرهنگ غلط اجتماعی
  • حادثه‌ و ترومایی که در گذشته اتفاق افتاده است

علاوه بر تمامی این‌ها تحقیقات نشان داده که یکی از علل پرخوری کمبود میزان سروتونین در مغز است. این انتقال دهنده عصبی وظیفه تنظیم خواب، اشتها و همچنین خلق و خو را بر عهده دارد.

همچنین بد نیست بدانید که این بیماری می‌تواند فارغ از سن و جنسیت تمامی افراد را درگیر کند. یک جامعه آماری نشان داده که حدود 1.5% از زنان و 0.5% از مردان در آمریکا در طول زندگی خود به طور حتم بیماری بولیمیا را تجربه می‌کنند.

با علائم بیماری بولیمیا آشنا شوید

اصلی‌ترین نشانه این بیماری عدم کنترل بر روی حجم غذایی است که مصرف می‌کنید. همچنین اغلب افراد بعد از غذا خوردن احساس انزجار از خودشان دارند. با این حال نشانه‌های این بیماری می‌تواند در هر فرد متفاوت باشد. علائمی که در ادامه بررسی می‌کنیم از شایع‌ترین و متداول‌ترین نشانه‌های این عارضه هستند:

  • یبوست شدید
  • ترس از اضافه وزن
  • اظهار نظر در مورد چاقی
  • عدم داشتن اعتماد به نفس
  • فعالیت ورزشی بیش از اندازه
  • دغدغه مداوم در مورد اضافه وزن
  • غذا خوردن در فاصله‌های زمانی کم
  • استفراغ بعد از مصرف هر وعده غذایی
  • احساس شرم و گناه در مورد غذا خوردن
  • مصرف خودسرانه داروهای ملین و لاغری
  • طفره رفتن از انجام فعالیت‌های اجتماعی ساده
  • کناره‌گیری و دوری از خانواده، دوستان و اجتماع

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنید؟

یکی از مسائلی که افراد دارای این بیماری با آن درگیر هستند عدم تشخیص زمان مناسب برای مراجعه به یک متخصص است. در واقع اکثر جامعه بر این باور هستند که برای درمان نیازی به کمک متخصص نیست. در حالی که این تصور از پایه اشتباه است.

در نتیجه اگر که احساس می‌کنید رابطه شما با غذا باعث استرس شده و از طرفی در زندگی روزمره‌تان اختلال ایجاد می‌کند به این معنی است که به کمک نیاز دارید. همچنین اگر که علائمی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس، رفلاکس معده، گلو درد یا سرگیجه دارید باید سریعا برای جلوگیری از پیشرفت بیماری به پزشک مراجعه کنید.

روش‌های تشخیص بیماری

اولین اقدام جهت تشخیص بیماری پرخوری عصبی انجام یک معاینه اولیه فیزیکی است. در جلسه معاینه پزشک در مورد سوابق بیماری‌هایتان و علائمی که اخیرا داشته‌اید از شما سوال می‌پرسند. فراموش نکنید که هدف از این جلسه معاینه درمان شما می‌باشد به همین خاطر بهتر است که با پزشک‌تان در مورد عادات غذایی که دارید صادق باشید.

از طرفی برای تشخیص این بیماری آزمایش خاصی انجام نمی‌شود. مگر اینکه به منظور تشخیص عوارضی که بیماری بر روی بخش‌های دیگر بدن داشته به سراغ آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون، ادرار، تست عملکرد کلیه و الکتروکاردیوگرام بروند.

درمان پرخوری عصبی

متاسفانه یک متد واحد برای درمان این عارضه وجود ندارد و ممکن است پزشک شما برای درمان از چندین متد استفاده کند. به علاوه اینکه امکان دارد در طی دوران درمان از چند متخصص کمک بگیرید. به طور کلی متد‌های درمانی این بیماری شامل روان درمانی، مشاوره تغذیه، دارو و شرکت در گروه‌های حمایتی می‌باشد. اغلب اوقات داروهایی که برای این بیماری تجویز می‌شوند سطح سروتونین مغز را متعادل می‌کنند تا میزان اشتها هم کنترل شده و طبیعی باشد.

سخن پایانی

در این مطلب دیدید که بولیمیا یا همان پرخوری عصبی چیست و چه علائمی دارد. پیشنهاد می‌کنیم در صورت داشتن علائم ابتدایی برای تشخیص قطعی بیماری با یک پزشک مشورت کنید. هر چقدر زودتر این عارضه را تشخیص دهید سریعتر دوره درمان را پشت سر می‌گذارید. اگر هم به دنبال متخصص هستید سری به سایت درمانکده بزنید. در این سایت می‌توانید به یک پایگاه اطلاعاتی کامل از تمامی پزشکان دسترسی داشته باشید. از بهترین دکتر فوق تخصص مغز و اعصاب گرفته تا متخصص گوش و حلق و بینی.

از جمله سوالات متداولی که می‌توانید در جلسه معاینه مطرح کنید:

  1. علت این بیماری چیست؟
  2. بیماری در چه سطحی قرار دارد؟
  3. آیا باید برای درمان دارو هم مصرف کنم؟
  4. آیا برای درمان نیازی به شرکت در گروه‌های حمایتی دارم؟
  5. برای شناسایی عوارض بیماری چه آزمایش‌هایی باید انجام دهم؟

برچسب ها : درمانکده,متخصص مغز و اعصاب

 

نظرات کاربران
نظرات کاربران